(قصة شتا) دنيا سمير غانم
نزلت من البيت فى المطر ومهمهاش برد الشتا ***
بقاله كام يوم مختفى مش فاهمة ليه بيعمل كده نزلت وراحت على مكان كانو فيه تملى بيسهروا ***
أول ما شافها فى سلامه بآن إن مشاعره إتغيروا وقال كلام مكنتش عارفة تجمعه ***
متفاجئه بيه مذهوله قاعده بتسمعه أصل الكلام ده بيبقى ديماً أخرهُ بعد ***
فعلاً أوام ظنونها جت فى محلّها ورفع عينيه وبقسوه وبرود قالها ***
مَعلش آسف إحنا لازم ننسى بعض سرحت وشافت ذكريات أجمل ليالي عمرها ***
معقول يعني قلبه مات في حياتها ناوي يهدّها بصيتله تاني بإهتمام وقالتله متفقين كده ***
أنا جايه أقول نفس الكلام ما بقتش عايزه الحب ده هتقوله إيه مهى مستحيل تستعطفه ***
معقوله يعني هتبكي علشان تكسفه يعنى هيبقى جرح وكمان يبقى ذل ***
مشيت أوام كانت ضعيفه متشتته مشيت أوام سعتها حسّت بالشتا ***
بس المطر قدام دموعها كان أقل
نزلت من البيت فى المطر ومهمهاش برد الشتا ***
بقاله كام يوم مختفى مش فاهمة ليه بيعمل كده نزلت وراحت على مكان كانو فيه تملى بيسهروا ***
أول ما شافها فى سلامه بآن إن مشاعره إتغيروا وقال كلام مكنتش عارفة تجمعه ***
متفاجئه بيه مذهوله قاعده بتسمعه أصل الكلام ده بيبقى ديماً أخرهُ بعد ***
فعلاً أوام ظنونها جت فى محلّها ورفع عينيه وبقسوه وبرود قالها ***
مَعلش آسف إحنا لازم ننسى بعض سرحت وشافت ذكريات أجمل ليالي عمرها ***
معقول يعني قلبه مات في حياتها ناوي يهدّها بصيتله تاني بإهتمام وقالتله متفقين كده ***
أنا جايه أقول نفس الكلام ما بقتش عايزه الحب ده هتقوله إيه مهى مستحيل تستعطفه ***
معقوله يعني هتبكي علشان تكسفه يعنى هيبقى جرح وكمان يبقى ذل ***
مشيت أوام كانت ضعيفه متشتته مشيت أوام سعتها حسّت بالشتا ***
بس المطر قدام دموعها كان أقل
